หลุยส์ ปาสเตอร์ (Louis Pasteur) เป็นที่รู้จักจากผลงาน จุลชีววิทยา และ เคมีจากวิธีการพาสเจอร์ไรซ์ (พาสเจอร์ไรเซซัน pasteurization), วัคซีนป้องกันพิษสุนัขป่า, ค้นพบสาเหตุของการเน่าและการหมักเกิดจากเชื้อโรคหรือจุลินทรีย์ – หลุยส์ ปาสเตอร์ เกิดวันที่ 25 ตุลาคม ค. ศ. 1811 ที่เมืองโดล (Dole) มลรัฐจูรา (Jura) ประเทศฝรั่งเศส (France) – เคยทำงานอยู่ที่ Dijon Lycee University of Strasbourg Lille University of Science and Technology Ecole Normale Superieure – การศึกษา Ecole Normale Superieure – หลุยส์ ปาสเตอร์ เป็นบุคคลสำคัญของโลกผู้ช่วยพัฒนาในด้าน การแพทย์และเคมี โดยเฉพาะผลงานที่สร้างชื่อให้แก่เขาทั้ง 3 อย่างทำให้ วงการแพทย์และชีววิทยานั้นก้าวหน้าไปได้อย่างมาก 1. วัคซีนป้องกันพิษสุนัขบ้า: เป็นโรคที่ทำให้คนตายไปพอสมควรและจากการพบวัคซีนนี้ทำให้ค้นพบวัคซียรักษาโรค อีกมากมายเช่น อหิวาตกโรค วัณโรค และโรคคอตีบ นับว่าเป็นประโยชน์ต่อวงการแพทย์เป็นอย่างมาก 2. จุลินทรีย์เป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดการเน่าเสีย 3.
1894 ศพของเขาฝังไว้ในสุสานหินอ่อน อันสง่างามในสถาบันแห่งนั้น คำจารึกที่สุสานของตนเอง ซึ่งเขาได้ประพันธ์เตรียมเอาไว้ มีความว่า "กฎที่มีตัวเราเป็นเครื่องมือ คือกฎแห่งสันติภาพ การงาน และสุขภาพนั้น ย่อมเสาะหาวิธีการใหม่ๆ เพื่อช่วยให้มนุษย์ พ้นจากความหายนะที่ตามล้างผลาญ " "โชคชะตามีไว้สำหรับคนที่เตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้ว " -หลุยส์ ปาสเตอร์- อ้างอิง:,
"โชคชะตามีไว้สำหรับคนที่เตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้ว" หลุยส์ ปาสเตอร์ (Louis Pasteur) เกิดเมื่อวันที่ 27 ธันวาคม ค. ศ. 1822 ณ ตำบลจูรา เมืองโดล ทางทิศตะวันออกของประเทศฝรั่งเศส บิดาของเขา ฌอง ปาสเตอร์ มีอาชีพเป็นช่างฟอกหนัง และเคยเป็นทหารประจำการในกองทัพจักรพรรดินโปเลียน ปาสเตอร์เข้าศึกษาในโรงเรียนประถมและมัธยมที่เมืองอาร์บัวซ์ ก่อนจะไปศึกษาต่อด้านอักษรศาสตรบีซังคอง หลังจากนั้นก็เข้าเรียนที่โรงเรียนบาเบต ในกรุงปารีสอีกหนึ่งปีโดยสอบได้เป็นที่ 4 ขณะมีอายุเพียง 20 ปี ปีต่อมาปาสเตอร์เข้าศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยอีโคล นอร์มาล และได้รับปริญญาวิทยาศาสตร์บัณฑิตเมื่อปีค. ศ. 1842 ในปีค. 1848 ปาสเตอร์ได้รับการแต้งตั้งให้เป็นอาจารย์สอนวิชาที่ฟิสิกส์ในโรงเรียนดิฌอง ครั้งพอสอนได้เพียงปีเดียว ปาสเตอร์ก็ถูกย้ายไปเป็นอาจารย์สอนวิชาเคมรในมหาวิทยาสตราสบูร์ก และแต่งงานเมื่ออายุได้ 27 ปี กับมารี ลอเรนท์ บุตรีเจ้าของสถาบันที่เขาสอนหนังสืออยู่นั่นเอง ในปีค.
1895 รวมอายุได้ 73 ปี ณ สถานที่ใกล้กับกรุงปารีส โดยมีสาเหตุจากโรคลมที่คุกคามอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่ปี ค. 1868 เป็นต้นมา ศพของเขาถูกฝั่งในมหาวิหารแห่งนอตราดาม แต่เถ้ากระดูกถูกเก็บรักษาไว้ในสถาบันปาสเตอร์ กรุงปารีส